.::AGNA::.

Advertisement

.::AGNA::.

Advertisement

سیم کارت؛ گذرنامه شما در دنیای موبایل

آیا تا به حال به این مسأله فکر کرده اید که چرا برای استفاده از شبکه موبایل حتماً باید از قطعه ای به نامSIM Card استفاده کرد؟و اساساً این قطعه کوچک چیست و چه قابلیت هایی دارد؟ یا این سؤال که مگر در سیم کارت چه اطلاعاتی وجود دارد که می توان از آنها کپی برداری کرد؟ سیم کارت یا واحد شناسایی مشترک (Subscriber Identity Module) یک تراشه حافظه قابل حمل است که در گوشی های تلفن همراه و به منظور استفاده از سرویس های شبکه مخابرات سیار استفاده می شود. این واحد حافظه همزمان با دیجیتال شدن شبکه های مخابرات سیار و ظهور نسل دوم این شبکه ها یعنی GSM در سال ۱۹۹۰ ارائه شد. در واقع سیم کارت یک هارد دیسک بسیار کوچک است که به صورت اتوماتیک با قرار گرفتن در هر گوشی موبایل فعال شده و اطلاعات مختلفی از جمله شماره تلفن، اطلاعات شبکه ای مشترک، دفترچه تلفن، پیام های کوتاه و غیره را در خود ذخیره می کند. به بیان دیگر سیم کارت نقش یک گذرنامه را بازی می کند که با ارائه آن می توان از سرویس شبکه سیار کشورهای مختلف برای برقراری ارتباط استفاده کرد.
ظرفیت:
سیم کارتها در انواع مختلف و با ظرفیت های حافظه ای متنوع در بازار موجود می باشند: سیم کارت های ،۱۶ ،۳۲ ۶۴ و ۵۱۲ کیلو بایتی که موارد توزیع و استفاده آنها بستگی به گستردگی شبکه موبایل آن منطقه دارد. البته در حال حاضر سیم کارت هایی با حافظه های ۱۲۸ و ۵۱۲ مگا بایتی نیز به بازار ارائه شده اند.
سیستم عامل:  
سیستم عامل سیم کارت در دو نوع جاوا و سیستم عامل های محلی موجود است که نوع محلی، اختصاصی بوده و مبتنی بر نرم افزارهای مخصوص فروشندگان آن می باشد در حالی که سیم کارت های جاوا، مبتنی بر زبان برنامه نویسی جاوا هستند و مهمترین ویژگی آنها عدم وابستگی به سخت افزار است.

اطلاعات ذخیره شده:  
سیم کارت شامل اطلاعات بخصوصی از شبکه است که برای تصدیق، شناسایی و سرویس گیری مشترکان در شبکه مورد استفاده قرار می گیرند این اطلاعات عبارتند از: شماره شناسایی بین المللی مدار کارت ICCID)) :این شماره که در واقع شماره سریال سیم کارت می باشد، یک عدد ۱۹ یا ۲۰ رقمی است که بر روی بدنه سیم کارت نیز حک شده است. در شبکه هر اپراتور سیم کارت ها با یک شماره یگانه و منحصر به فرد با عنوان شناسه بین المللی مشترک موبایل (IMSI) شناسایی می شوند که شبکه برای شناسایی، برقراری ارتباطات و سرویس دهی به مشترک از این شماره که توسط اپراتور روی سیم کارت ذخیره می شود، استفاده می کند.
این شماره یک عدد ۱۵ رقمی است که ۳ رقم اول آن مشخص کننده کد موبایل کشور (برای ایران ۴۳۲) ، دو رقم بعدی مشخص کننده کد شبکه موبایل (برای شبکه MCI کد ۱۱) و ۱۰ رقم آخر نیز شماره شناسایی مشترک موبایل است. کلید تصدیق یا (Ki) یکی دیگر از پارامترهایی است که در حافظه سیم کارت ذخیره می شود. این شماره که یک عدد ۳۲ بیتی یگانه بوده و برای هر سیم کارت متفاوت است، برای تصدیق و به رسمیت شناختن سیم کارت در شبکه مورد استفاده قرار می گیرد. این شماره همچنین در پایگاه داده شبکه ذخیره می شود. مروری مختصر بر فرآیند تصدیق مشترکین در شبکه، موارد کاربرد اطلاعات فوق را بیشتر مشخص می کند. با قرار دادن سیم کارت در گوشی تلفن همراه و روشن کردن آن در ابتدا، سیم کارت IMSI خود را برای به منظور تصدیق و سرویس گیری به شبکه ارسال می کند. سپس شبکه با جستجو در پایگاه داده خود شماره IMSI ارسال شده و Ki تخصیص داده شده به آن را پیدا می کند. (در صورتی که شماره IMSI در پایگاه داده موجود نباشد، مشترک قادر به سرویس گیری نخواهد بود) سپس شبکه با تولید یک عدد تصادفی (Random) و ترکیب آن با Ki ، یک عدد جدید را تولید کرده و همزمان عددتصادفی خود را نیز برای مشترک ارسال می کند. سیم کارت نیز با در یافت این عدد، آن را با Ki ذخیره شده در خود ترکیب کرده و عدد حاصل را مجدداً برای شبکه ارسال می کند. نهایتاً شبکه دو عدد ترکیبی را با یکدیگر مقایسه می کند و در صورت تطابق، اجازه امکان استفاده از شبکه را برای سیم کارت مربوطه صادر می کند. این فرآیند کاربرد Ki و همچنین یکی از کاربردهای IMSI را در شبکه نشان می دهد.
۱) شناسه ناحیه مکانی:  
یکی دیگر از اطلاعاتی که در سیم کارت ذخیره می شود اطلاعات مربوط به جایگاه مشترک در شبکه است که از طرف شبکه برای هر سیم کارت ارسال شده و با نام شناسه ناحیه مکانی (LAI) شناخته می شود. شبکه هر اپراتور به نواحی مکانی مجزایی با نام Location Area تفکیک می شود که هر ناحیه دارای یک عدد یگانه و منحصر به فرد با نام LAI است. وقتی که مشترک ناحیه مکانی خود را به واسطه حرکت در شبکه تغییر می دهد، اطلاعات ناحیه جدید در سیم کارت ذخیره شده و برای شبکه ارسال می شود تا شبکه از آخرین موقعیت مکانی مشترک آگاه شود. در صورتی که گوشی موبایل خاموش شده و مجددا روشن شود، سیم کارت با بازیابی اطلاعات خود، به جستجوی آخرین LAI ذخیره شده می پردازد. این کار با جلوگیری از جستجو در کلیه فرکانس ها، باعث تسریع در زمان برقراری ارتباط مشترک با شبکه خواهد شد. نام اپراتور (SPN) ، شماره تلفن مشترک، شماره مربوط به مرکز پیام کوتاه (SMSC)و سرویس های ارزش افزوده (VAS) از دیگر اطلاعاتی است که بر روی سیم کارت ذخیره می شود.
سیم کارت های جاوا:  
جاوا یک زبان برنامه نویسی موضوعی (شیء گرا) است که توسط شرکت Sun و با فلسفه «یکبار بنوس، هرجا اجرا کن » ایجاد شد. بدین معنا که یک برنامه کامپیوتری جاوا می تواند روی کارپایه های مختلف مثل: ویندوز، لینوکس و یا مکینتاش اجرا شود. در واقع برنامه نویسان جاوا بدون توجه به سیستم عامل انتهایی مورد استفاده، روی برنامه های کاربردها تمرکز دارند. اما در سایر زبان های برنامه نویسی، کد برنامه بایستی به کد سیستم عامل مورد نظر ترجمه شده و سپس فایل های اجرایی آن ایجاد شود. درصورتیکه برنامه های جاوا تنها به یک مفسر حین اجرا (JVM) نیاز دارند تا دستورات آن را به دستورات سیستم عامل مورد استفاده، تغییر دهد. این برنامه که یک برنامه محلی سیستم عامل است می تواند به صورت رایگان تهیه و مورد استفاده قرار گیرد. تکنولوژی کارت های جاوا برای سیم کارت های موبایل در سال ۱۹۹۹ و توسط شرکت Sun به بازار ارائه شد و امکان ارائه سرویس های ارزش افزوده را از طرف اپراتورها برای مشترکان شبکه فراهم کرد.
بدین صورت که مشترکین با استفاده از این سیم کارت ها می توانند برنامه های کاربردی مختلفی که از طرف اپراتور شبکه ارائه شده و معمولاً بر روی پرتال آن قرار داده می شود را بروی گوشی خود بارگذاری نمایند. این کارت ها مبتنی بر کارپایه های J۲ME و واسط های برنامه نویسی کاربردی (API) مختص به آن می باشند. نهایـتاً می توان گفت که ارتقای شبکه های مخابرات سیار و امکان ارائه سرویس های دیتا توسط اپراتورها و امکان ارائه کاربردها و سرویس های متنوع به کاربران و همچنین رقابت شدید ایجاد شده در بازار، باعث ایجاد تغییرات گسترده ای در فناوری گوشی ها و سیم کارت ها نیز شده است به گونه ای سازندگان این تجهیزات مجبور شده اند تا از ابزار های مختلفی از جمله سیستم عامل های باز در گوشی های تلفن همراه و حتی سیم کارت ها به منظور میزبانی و مدیریت برنامه های کاربردی و سرویس های ارائه شده توسط اپراتورها، استفاده نمایند.

تاثیرات SMS در روابط اجتماعی

تا به حال فکر کرده اید که اگر بیش از حد SMS بازی کنید چه اتفاقی می افتد؟ ....
از همان ابتدای دنیا، انسانها درصدد پیدا کردن راه های جدید و راحت برای برقراری ارتباط از فواصل دور بودند. اولین تلاش آنها استفاده از پیک یا پیغام آوران و گفتن اطلاعات به آنها بود. این پیک ها افرادی آموزش دیده با حافظه ای بسیار عالی بودند که می توانستند بین فواصل بسیار دور مسافرت کنند تا بتوانند وظیفه خود را انجام دهند.
بعد روزی از روزها، یک نفر علامت ها و نمادها را اختراع کرد. خیلی زود این رمزها و نشانه ها برای نوشتن با یکدیگر ترکیب شدند. این اختراع جنگی ناتمام را تا همین امروز بین مکالمه کلامی و نوشتاری برپا کرد. خیلی زود حافظه عالی پیک و پیام رسان جای خود را به اختراع جدید که نامه نامیده می شدند داد. خوشبختانه، پیام رسانان هنوز می توانستند شغل خود را حفظ کنند و این مسافت ها طولانی را مسافرت کردن و نامه ها را به گیرنده های خود برسانند.
بعد تلگراف اختراع شد، که ضربه دیگری به ارتباط کلامی و همچنین به پیام رسانان بود. ناگهان ارتباط سمبلیک را می توانستند خیلی سریعتر از پیام رسانان به فواصل خیلی دور بفرستند.
به نظر می رسید که ارتباط کلامی دیگر جلال و عظمت سابق خود را به دست نمی آورد، اما این دیدگاه خیلی سریع با اختراع تلفن توسط یک اسکاتلندی بی پایه و اساس شناخته شد. خیلی زود ارتباط کلامی جایگاه سابق خود را به دست آورد چون خیلی بهتر از تلگراف بود.
بخش عمده قرن بیستم، تلفن وسیله ارتباطی متداول بین مردم بود اما در اواخر آن، SMS (خدمات پیام کوتاه) روی کار آمد. ابتدا تصور می شد این خدمات بیهوده و بلااستفاده است تاجاییکه صنعت تلفن همراه در امریکا آن را جرء خدمات رایگان برای مشترکین خود قرار داد. اما امروزه SMS یکی از متداولترین استفاده هایی است که مردم از تلفن همراه می برند.

حال این سوال پیش می آید که SMS چطور از نظر اجتماعی بر ما تاثیر می گذارد؟  
دوره سوال پرسان
اولین تاثیر آن این است که SMS دادن به شکل اعتیاد درمی آید. معتادان به SMS همیشه موبایل به دست هستند و منتظر اینند که صدای بیپ بیپ زنگ اس ام اس را بشنوند و سریعاً به آن پاسخ دهند. اگر دقت کنید این افراد همیشه در اس ام اس هایشان یک سوال وجود دارد تا طرف مقابل مجبور به دادن یک اس ام اس دیگر برای جواب آن بشود و آنها هم بطور مداوم اینکار را تکرار کنند.
استفاده مکرر از سوال ها در ذهن شما ریشه می گیرد و رابطه تان را با مردم در زندگی واقعی هم تحت تاثیر قرار می دهد. خیلی زود این پدیده به همه جا تعمیم مییابد؛ سوال به متداولترین شکل ارتباط بدل می شود. وقتی فقط سوال وجود داشته باشد دیگر استفاده از علامت سوال بی جا و بی معنی خواهد بود و زندگی هم تا ابد تغییر خواهد کرد.
سندرم "رکسان"
برای آندسته از شما که فیلم "رکسان"، استیو مارتین را ندیده اید باید بگویم که این فیلم داستان دو مردی است که عاشق یک زن می شوند. آن مردی که سنش بیشتر بود، به خاطر بینی بزرگش با خود فکر می کند که هیچ شانسی برای به دست آوردن آن زن ندارد به همین خاطر سعی می کند با نوشتن نامه ها واشعار عاشقانه به آن دیگری کمک کند که نظر زن را به خود جلب کند. طبیعتاً زن با این نامه ها عاشق میشود اما یک مشکل کوچک وجود دارد: مردی که عاشقش شده بود به هیچ وجه آن مردی که فکر می کرد نبود.
از قدیم وضع به اینصورت بود که برای آشنا شدن با کسی وقتی او را می دیدید شماره تلفن او را می گرفتید یا شماره خودتان را می دادید و بعد با او تماس می گرفتید. الان هم هنوز به همین شکل است منتها جای آن تماس با دادن اس ام اس تغییر یافته است. مردم با اس ام اس های طول و دراز رابطه شان را شروع می کنند. درواقع هیچ راهی وجود ندارد که بفهمید واقعاً با چه کسی ارتباط برقرار می کنید. در همه جای دنیا مردم عاشق کسانی می شوند که درواقع همانی نیست که فکر می کنند عاشقش شده اند، به عبارت دیگر می توانیم آن را سندرم "رکسان" بنامیم.
تاثیر ۱۶۰ حرفی
در هر اس ام اس از ۱۶۰ حرف می توانیم استفاده کنیم و این یک یا دو نتیجه در بر خواهد داشت. یا آن اس ام اس پر از اطلاعات بیهوده می شود چون فرد سعی می کند از همه آن ۱۶۰ حرف استفاده کند یا یک پیام بلند باید سانسور شود تا در قالب آن ۱۶۰ حرف در بیاید.
جوابگویی در قالب این ۱۶۰ حرف، مردم را شرطی می کند و آنها این را وارد ارتباطات اجتماعی خود هم می کنند. به این طریق در گفتگوهای عادی روزمره مردم حرفی برای گفتن به همدیگر نخواهند داشت.
جدایی های اس ام اسی  
به هم زدن رابطه کار خیلی زشت و ناراحت کننده ای است و اگر صادق باشیم میبینیم که هیچ کس از به هم زدن رابطه اش با کس دیگر لذت نمی برد. خیلی ها آنقدر مرد نیستند تا حرف خود را رو در رو به طرفشان بزنند، برای اینکار وسیله دیگری بر میگزینند. در گذشته قبل از اینکه تلفن اختراع شود، آنها با دادن یک یادداشت به طرف مقابلشان اینکار را می کردند. بعد ها پشت تلفن این افراد برای رسیدن به هدفشان سکوت اختیار می کردند تا طرف مقابل منظور آنها را متوجه شود. اما اکنون خیلی راحت با ارسال یک اس ام اس پیامشان را به فرد مقابل می رسانند.
احتمالاً فکر می کنید که چه چیز بدتر از به اتمام رساندن رابطه با اس ام اس است؟ پاسخ آن این است: اس ام اس اینترنتی. چقدر بد است اگر با اینکار بخواهیم به طرف بفهمانیم که حتی ارزش ۲۰، ۳۰ تومان پولی که با اس ام اس موبایل باید پرداخت کنیم را هم ندارد.
افزایش اضطراب
گاهی اوقات پیامی می فرستیم که جواب آن را لازم داریم. با تلفن زدن جوابمان را فوراً دریافت می کنیم (و جواب ندادن تلفن به این معنی است که فرد در دسترس نیست) اما با اس ام اس احتمالات زیادی وجود دارد: تلفن همراهشان را با خود نبرده اند؛ دوست ندارند جواب شما را بدهند می خواهند از شما دوری کنند؛ یادشان رفته جواب شما را بدهند؛ یا وقت برای جواب دادن اس ام اس ندارند. وقتی شما منتظر پاسخ آن اس ام اس هستید، که ممکن است اصلاً هیچوقت به دستتان نرسد، خیلی از این افکار (و صدها فکر دیگر) از ذهنتان عبور می کند و به این طریق اضطرابتان بیشتر میشود. این افزایش اضطراب فشار خونتان را در سالهای آتی زندگی بالا می برد که مشکلات زیادی را در بر خواهد داش